Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

roześmiać się głośno

См. также в других словарях:

  • roześmiać się — dk Xb, roześmiać sięśmieję się, roześmiać sięśmiejesz się, roześmiać sięśmiej się, roześmiać sięśmiał się, roześmiać sięśmiali się a. roześmiać sięśmieli się «wybuchnąć śmiechem; zaśmiać się» Roześmiać się głośno, nerwowo, serdecznie, szczerze,… …   Słownik języka polskiego

  • roześmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIb, roześmiać sięśmieję się, roześmiać sięśmieje się, roześmiać sięśmiał się, roześmiać sięśmiali się || reg. roześmiać sięśmieli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się śmiać; wybuchnąć śmiechem, zaśmiać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… …   Słownik frazeologiczny

  • parsknąć śmiechem — {{/stl 13}}{{stl 7}} roześmiać się głośno; zareagować na coś nagłym śmiechem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zobaczywszy jego strój, parsknęli śmiechem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… …   Słownik frazeologiczny

  • ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»